Zasilacz składa się z transformatora sieciowego, dwupołówkowego prostownika diodowego (mostek Graetza) oraz filtru wyjściowego w postaci kondensatora elektrolitycznego. Zadaniem transformatora jest zapewnienie separacji galwanicznej między wejściem a wyjściem oraz dopasowanie poziomu napięcia. Po wyprostowaniu otrzymujemy napięcie stałe, ale o dużych tętnieniach. Zadaniem filtru jest wygładzenie tych tętnień.
Zasilacze napięcia stałego niestabilizowane stosuje się do odbiorników wyposażonych w stabilizator napięcia. Zasilacze z tej grupy bez problemu współpracują z urządzeniami, dla których zmiany napięcia nie są istotne i którym nie szkodzi brak filtracji zakłóceń od sieci elektrycznej. Są to min. instrumenty klawiszowe, telefony stacjonarne, ładowarki akumulatorów, reklamy świetlne czy napędy obrotnic anten.